Ervaringen

• Onze vrijwilligers aan het woord

"Ik ben heel blij dat ik ben gekomen. Ik voel me nu beter dan deze morgen."

"Om in het thema van de WED 'In de bloemetjes gezet worden' te blijven, ik pluk geen bloemen, ik pluk de dag."

"Het Cliëntenbureau en de WED is deel van mijn netwerk."

"De WED en het Cliëntenbureau zijn mijn vangnet in moeilijkere tijden."

"Ik krijg goede tips en adviezen."

"Ik voel de herkenbaarheid in kleine dingen."

"Iedereen staat aan de zijlijn te supporteren."

• Het verhaal van Jolien, stagiaire ervaringswerk.

Ik werd meteen warm onthaald op het Cliëntenbureau,ook al waren er problemen met de trein waardoor ik een halfuur te laat was. Er werden duidelijke afspraken gemaakt en ik mocht meteen meedraaien. Ik kreeg ook de ruimte om eerst even de kat uit de boom te kijken en te observeren hoe mijn stagementor te werk ging; Eén van de eerste stagedagen speelde mijn kwetsbaarheid al terug evn op en er werd op een medelevende manier naar mij geluisterd. Ik mocht altijd feedback vragen als ik dat nodig had. In andere woorden, ik voelde me al snel veilige genoeg om zelf creatief aan de slag te gaan binnen het Cliëntenbureau. 

Het mooiste aan het Cliëntenbureau vind ik dat ze zo divers te werk gaan. Als ervaringsdeskundige leer je je ervaring inzetten via verschllende invalshoeken: op vlak van beleid, met cliënten en ook naar de maatschappij toe. Je krijgt een heel breed beeld van wat ervaringswerk allemaal kan betekenen. DIt is volgens mij echt een meerwaarde voor je toekomstig traject. 

Iets wat ik ook heel mooi blijf vinden, is hoe ze cliënten niet als patiënt zien maar als evenwaardige vrijwilliger. Eigenlijk vind ik dit persoonlijk de meest efficiënte en menselijke manier om de herstelvisie verder te verspreiden: samen staan we altijd sterker !

Door het Cliëntenbureau als mijn eerste stageplaats gekozen te hebben, heb ik veel meer zelfvertrouwen gekregen in mezelf als ervaringswerker. Ik heb een breder begrip gekregen van wat ervaringswerk kan betekenen in de praktijk en ik ben er nu zeker van dat ik mijn opleiding op een goede manier zal afmaken door alle lessen die ik hier geleerd heb.

• Een voorbeeld van een onderwerp besproken in de WED: loslaten en aanvaarden

Mythe van het loslaten: Hoe doe je dat ? (geschrevend door een vrijwilliger)

Enkele persoonlijke handvatten 

• Ik heb het vaak moeilijk om ‘verdriet’ los te laten. Heb dan het gevoel dat ik de zee zal volwenen

Een goeie tip van de psycholoog deze week vind ik ‘ geef het wat zuurstof’. Op een manier gaf mij dat ‘beeld’ letterlijk opluchting en ruimte ter hoogte van mijn hart en borststreek. Het impliceert ook dat je er dan ‘klaar’ voor bent.

• Heel veel heeft te maken met ruimte geven en ‘vertrouwen’ hebben.

Zelf vraag ik vaak ‘hulp’ aan het universum, zoals je dat ook zou kunnen aan het Leven zelf doen. Het gaat vooral om ‘inzichten’ krijgen. Dat is al een eerste stap naar handeling. Voor mij werkt dit eigenlijk altijd.

• Doorbreken van patronen en aanleren van ander gedrag.     

In mijn werksituatie had ik gedurig kleinere en grotere angsten. Toch ging ik er telkens door, mezelf aanmoedigend. Dat werkte constructief, gaf vertrouwen en er ontstond ander gedrag, angst verminderde en verdween zelfs.

Vroeger had ik altijd de neiging om mensen in nood te gaan ‘helpen’. Ik wilde altijd iets ‘doen’ voor de ander en overschreed daarbij vaak mijn eigen grenzen. Nu ben ik vaak ‘gewoon’ aanwezig, geef de ander ruimte en geborgenheid zodat die persoon bij zichzelf komt, een bepaald inzicht krijgt en zelf verantwoordelijkheid opneemt voor zichzelf. Het vraagt vertrouwen van jou in jezelf en de ander.

 Ik ben een ‘gevoelsmens’ en voor mij is het als ik teveel nadenk ‘gevaarlijk’ om in mijn hoofd te schieten . Dan begin ik te piekeren, volgen er negatieve scenario’s en de spiraal gaat naar beneden. Ik raak dan echt geblokkeerd. Om uit mijn hoofd te gaan  gebruik ik dan beweging zoals yoga , wandelen in de natuur, dansen en muziek spelen . Maar ook ademhalingsoefeningen en van me afschrijven helpen me. Zo creeer ik ruimte in mijn ganse lichaam en weer evenwicht.

• Sleutel = begrijpen waarom jij of de ander moeite heeft om iets los te laten en begrijpen wat nodig is om echt te kunnen loslaten.

Om iets echt te verwerken en te kunnen loslaten gaat het om een proces, het heeft tijd nodig. Ruimte, stil zijn, ritueel houden, schrijven… Elk op zijn eigen tijd.

• Mildheid

Mildheid is belangrijk. DIt houdt in: geduld hebben, getuige zijn van je emotionele pijn zonder te oordelen. Dat vraagt een vermogen van onvoorwaardelijke liefde , een vermogen om aanwezig te zijn vanuit je hart. Gevoelens kunnen aan je mouw komen trekken om aandacht immers.

• Intuïtie

Bij mij is het heel belangrijk om mij te kunnen laten leiden door INTUITIE. Daarbij is een verbinding tussen hoofd, buik en hart (vooral) nodig. Het voelt alsof je ‘weet’ of iets ‘klopt, juist is’. Het is een soort ‘hoger’ weten.

• De 'woordkeuze’  in het proces van loslaten heel belangrijk

Ik heb het woordje ‘moeten’ al enige jaren uit mijn woordenboek geschrapt. Het juist benoemen of omschrijven van iets is belangrijk, zoals het voorbeeldje van de psycholoog met het ‘zuurstof geven’ aan…

• Tenslotte voor mij de moeilijkste vorm van loslaten : ‘vergeving’.